Οι μαύρες τρύπες αποτελούν τα πιο μυστηριώδη αντικείμενα του Σύμπαντος και αν και τις τελευταίες δεκαετίες οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να συλλέξουν πολλές πληροφορίες για αυτές εντούτοις η ύπαρξη και οι μηχανισμοί τους παραμένουν εν πολλοίς στη σφαίρα του αγνώστου.
Ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, του περίφημου MIT, ανέλυσαν δεδομένα που συνέλεξε το τηλεσκόπιο NICER που βρίσκεται εγκατεστημένο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το τηλεσκόπιο είναι σχεδιασμένο να εντοπίζει και να μελετά τις εκπομπές ακτινών Χ από μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίου.
Οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν 26 συστήματα που αποτελούνται από μια μαύρη τρύπα και ένα άστρο το οποίο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από αυτή. Κατά βάση οι μαύρες τρύπες αποσπούν με πιο αργό ή πιο γρήγορο ρυθμό την ύλη του άστρου αυξάνοντας με αυτό τον τρόπο τη μάζα τους. Η διαδικασία αυτή παράγει διαφόρων ειδών βίαια και πολλές φορές εξωτικά κοσμικά φαινόμενα.
Οι ερευνητές έστρεψαν στη συνέχεια την προσοχή τους σε δέκα από αυτά τα δυαδικά συστήματα, αυτά που βρίσκονται πιο κοντά στη Γη και έχουν την μεγαλύτερη φωτεινότητα με στόχο να προσπαθήσουν να διακρίνουν μέσα από τα φαινόμενα που εξελίσσονται εκεί την ηχώ των μαύρων τρυπών. Κατάφεραν τελικά να εντοπίσουν την ηχώ που παράγεται από οκτώ από αυτά τα δυαδικά συστήματα.
Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal» οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα οκτώ συστήματα αποτελούνται από μικρού μεγέθους μαύρες τρύπες με μάζα 5-15 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και όλες «τρέφονται» με άστρα παρόμοια με τον Ήλιο. Οι ερευνητές κατάφεραν να διακρίνουν την ηχώ των μαύρων τρυπών και να την μετατρέψουν σε ηχητικά κύματα.
Σημαντική διαπίστωση των ερευνητών είναι ότι η ηχώ σε όλα τα συστήματα παρά τις διαφορές στο μέγεθος των μαύρων τρυπών είναι παρόμοια κάτι που σημαίνει ότι και οι κοσμικές διεργασίες και φαινόμενα που παράγονται στο τοπικό περιβάλλον έχουν κοινά χαρακτηριστικά.
Άλλη ενδιαφέρουσα διαπίστωση των ερευνητών είναι ότι με βάση τα ευρήματα τους ενισχύεται η θεωρία ότι οι μαύρες τρύπες εκτοξεύουν ύλη σε ασύλληπτες αποστάσεις και ότι η λειτουργία τους συμβάλει στον σχηματισμό και την μορφή που παίρνουν οι γαλαξίες.
