Η επιστημονική ομάδα μελετά τα σύννεφα, τα οποία έφτασαν νωρίτερα και σχηματίστηκαν υψηλότερα από το αναμενόμενο, για να μάθουν περισσότερα για τον Κόκκινο Πλανήτη.
Οι συννεφιασμένες μέρες είναι σπάνιες στη λεπτή, ξηρή ατμόσφαιρα του Άρη. Τα σύννεφα βρίσκονται συνήθως στον ισημερινό του πλανήτη την πιο κρύα εποχή του χρόνου, όταν ο Άρης είναι ο πιο μακριά από τον Ήλιο. Αλλά πριν από ένα πλήρες Αριανό έτος - δύο χρόνια στη Γη - οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι σχηματίζονται σύννεφα νωρίτερα από το αναμενόμενο.
Φέτος, ήταν έτοιμοι να αρχίσουν να καταγράφουν αυτά τα σύννεφα από τη στιγμή που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στα τέλη Ιανουαρίου. Αυτό που προέκυψε είναι εικόνες από από ριπές γεμάτες με κρύσταλλα πάγου που διασκορπίζουν το φως από τη δύση του ήλιου, μερικές από τις οποίες λαμπυρίζουν. Εκτός οτί είναι κάτι θεαματικό, τέτοιες εικόνες βοηθούν τους επιστήμονες να καταλάβουν πώς σχηματίζονται σύννεφα στον Άρη και γιατί αυτές οι πρόσφατες είναι διαφορετικές.
Στην πραγματικότητα, η ομάδα του Curiosity έχει ήδη κάνει μια νέα ανακάλυψη: Τα σύννεφα πρώιμης άφιξης βρίσκονται στην πραγματικότητα σε μεγαλύτερα υψόμετρα από . Τα περισσότερα σύννεφα του Άρη αιωρούνται πάνω από περίπου 37 μίλια (60 χιλιόμετρα) στον ουρανό και αποτελούνται από πάγο νερού. Όμως, τα σύννεφα που έχει απεικονίσει το Curiosity βρίσκονται σε μεγαλύτερο υψόμετρο, όπου είναι πολύ κρύο, υποδηλώνοντας ότι πιθανότατα είναι κατασκευασμένα από παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα ή ξηρό πάγο. Οι επιστήμονες αναζητούν λεπτές ενδείξεις για να προσδιορίσουν το υψόμετρο ενός σύννεφου και θα χρειαστεί περισσότερη ανάλυση για να πούμε με βεβαιότητα ποιες από τις πρόσφατες εικόνες του Curiosity δείχνουν σύννεφα νερού-πάγου και ποια δείχνουν ξηρού πάγου.
Οι λεπτές, κυματοειδείς δομές αυτών των σύννεφων είναι ποιο αναγνωρίσιμες μέσα από τις ασπρόμαυρες κάμερες πλοήγησης του Curiosity. Αλλά οι έγχρωμες εικόνες από την Mast Camera του Rover ή Mastcam, που πραγματικά λάμπουν - κυριολεκτικά. Λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα, οι κρύσταλλοι πάγου τους έπιασαν το ξεθωριασμένο φως, κανοντάς τους να λάμπουν στον σκοτεινό ουρανό. Αυτά τα σύννεφα λυκόφωτος, επίσης γνωστά ως "noctilucent" (λατινικά για "νυχτερινές λάμψεις"), γίνονται φωτεινότερα καθώς γεμίζουν με κρύσταλλα, και στη συνέχεια σκοτεινιάζουν όταν η θέση του Ήλιου στον ουρανό πέφτει κάτω από το υψόμετρο. Αυτό είναι ένα μόνο χρήσιμο στοιχείο που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες για να προσδιορίσουν πόσο ψηλά είναι.
Ακόμα πιο εντυπωσιακά είναι τα σύννεφα ιριδίζουσας «Αν δείτε ένα σύννεφο με ένα λαμπερό παστέλ σύνολο χρωμάτων σε αυτό, αυτό συμβαίνει επειδή τα σωματίδια του σύννεφου είναι σχεδόν πανομοιότυπα σε μέγεθος», δήλωσε ο Mark Lemmon, ένας ατμοσφαιρικός επιστήμονας στο Ινστιτούτο Διαστημικής Επιστήμης στο Boulder του Κολοράντο. «Αυτό συμβαίνει συνήθως μόλις σχηματιστούν τα σύννεφα και όλα έχουν αυξηθεί με τον ίδιο ρυθμό.»
Αυτά τα σύννεφα είναι από τα πιο πολύχρωμα πράγματα στον Κόκκινο Πλανήτη, πρόσθεσε. Εάν ήσασταν στον ουρανό δίπλα στο Curiosity, θα μπορούσατε να δείτε τα χρώματα με γυμνό μάτι.
«Πάντα θαυμάζω τα χρώματα που εμφανίζονται: κόκκινα και πράσινα και μπλε και μωβ», είπε ο Lemmon. «Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις κάτι να λάμπει με πολύ χρώμα στον Άρη».
